"Ik strijd voor gelijke rechten als Palestijn en als vrouw"

De politieke en sociale opstanden in de Arabische wereld maken veel los bij Zoabi. “De macht is opnieuw in handen van het Tunesische en Egyptische volk. Ook wij kunnen onszelf bevrijden van de Israëlische bezetting”, zei ze tijdens een recente solidariteitsmars.

Toch is er volgens haar nog verandering nodig in de Arabische wereld, en niet alleen intern. “Israël rekent op de zwakheid van de Arabische bondgenoten, van de Palestijnse zaak en van de Palestijnse Autoriteit”, verklaart ze achter haar bureau in Nazareth. “Mijn strijd is er een om de bezetting te beëindigen, de nederzettingen op te doeken en terug te keren naar de grenzen van 1967. Of die oplossing in één of twee staten uitmondt, maakt me niet uit. Ik geef alleen om gelijkheid.”

Collaborateurs

Veel Arabische Israëli’s worden verscheurd door hun verlangen om volledig aanvaarde burgers van de staat Israël te zijn enerzijds, en volledig met het Palestijnse volk verbonden te blijven anderzijds. Sommige Joden zien hen als een “vijfde colonne”, anderen als een mogelijke brug naar de vrede. Velen in de Arabische wereld bestempelen hen als ‘collaborateurs’.

In tegenstelling tot hun Palestijnse broeders in de bezette Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook zijn mensen als Zoabi volwaardige burgers. Toch krijgen ze met discriminatie af te rekenen op het vlak van bijvoorbeeld werkgelegenheid en onderwijs. “We worden als tweederangsburgers behandeld”, hekelt ze.

Legale discriminatie

“In Israël zijn er dertig wetten die Palestijnse burgers legaal discrimineren. Ik kan bijvoorbeeld geen Palestijn huwen uit Ramallah of Gaza en ook niet uit Libanon of Syrië om hier een gezin te stichten. Israël wil de Joodse meerderheid behouden”, meent ze.

Hoewel Zoabi verkozen werd om de belangen van een nationale minderheid te verdedigen, kan ze niet vergeten dat ze ook een Arabische vrouw is die vecht voor gelijke rechten. “Ik ondervind nationale en sociale discriminatie als Palestijn, als vrouw. Ik moet ook strijden voor gelijkheid in mijn samenleving. Het is ongelooflijk moeilijk.”