Ontwikkelingslanden duwen klimaatdebat in de richting van 'aanpassing'

Raúl Estrada Oyuela, directeur Milieuzaken in het Argentijns ministerie van Buitenlandse Zaken en de organisator van de tiende Conferentie van de Verdragsstaten van de Klimaatconventie (COP10) die van 6 tot 17 december plaatsvindt in Buenos Aires, bevestigt wat werd overeengekomen op een tussentijdse technische bijeenkomst in Bonn eind juni: de COP10 zal de nadruk leggen op de aanpassingen waarmee landen het hoofd kunnen bieden aan veranderende weerpatronen. Laaggelegen landen moeten bijvoorbeeld dijken bouwen of versterken met het oog op de verwachte stijging van de zeespiegel. In andere streken moeten boeren zich instellen op hogere temperaturen of veranderende neerslaghoeveelheden.

De aandacht voor het aanpassingsvraagstuk is een kleine overwinning voor de ontwikkelingslanden, oordeelt de Argentijnse klimatoloog Osvaldo Canziani. Aanpassing is fundamenteel, stelt Canziani, die deel uitmaakt van het uitgebreide VN-expertenteam dat gegevens verzamelt en adviezen formuleert in verband de klimaatverandering. Volgens Canziani proberen de ontwikkelingslanden de internationale gemeenschap al sinds 2001 ook rond de aanpassingsproblematiek in actie te laten komen. Maar de Global Environment Facility (GEF), een door de Wereldbank beheerd fonds om projecten rond klimaatverandering te financieren, bleef toen weigeren aanpassingsprojecten te ondersteunen, aldus Canziani. De industrielanden deden de gevolgen van de klimaatverandering af als lokale problemen, waarvoor geen internationale financiering nodig was.

Daar is nu verandering in gekomen - dat het klimaat aan het veranderen is, is dan ook steeds moeilijker te ontkennen. Volgens Canziani begrijpen de rijke landen nu dat als het deel van de wereld dat voedsel produceert zich niet aanpast aan de klimaatverandering, er oogsten verloren zullen gaan en andere delen van de wereld honger zullen lijden.

Een strijdpunt wordt hoeveel geld er nodig is om de wereld te behoeden voor de vervelende bokkensprongen die het klimaat de komende decennia kan maken. Sommige ontwikkelingslanden en milieuactivisten willen dat dit concreet berekend wordt, om van die cijfers te kunnen vertrekken voor het vastleggen van de budgetten van financieringsmechanismen als de GEF. De rijke landen zijn daar niet happig op. (PD)