Ik ben deze dagen extra wantrouwig tegenover de overheden en instellingen in dit land. Als iemand als Bart De Wever de uitspraken mag doen die hij deed over mijn volk, als mensen als Jozef de Witte een functie mogen uitoefenen waarbij kennis over racisme essentieel is, dan is het moeilijk om redenen te vinden om hoopvol te blijven. Maar ik doe door ...

‘Macht komt uit de loop van een geweer’ zou de Chinese leider Mao ergens eind de jaren 1920 gezegd hebben. De Grote Leider bevestigde met zijn bewind zijn eigen stelling en het gezegde werd werelderfgoed. De loop van een geweer roept macht op, fascinatie ook, maar evenzeer onderdrukking, bedreiging en dood. Tomas Baums ervaringen met di ...

Het menselijke bestaan gedijt het best in een tijd waarin de dagen in elkaar overvloeien, zonder oponthoud. Te veel herinnering van het verleden stremt het stromende heden waarin we leven. Een goede gedachte om bij het begin van de lente te overdenken, stelt Ann Meskens in haar column.

Veel van de ellende die de Homo sapiens zichzelf aandoet op planeet aarde zou vermeden kunnen worden als we allemaal met elkaar op een rustige, wijze en empathische manier zouden kunnen communiceren, zo denk ik soms bij mezelf. Maar wanneer ik zo rondkijk op Facebook en internetfora – waar vaak binnen de eerste vijf reacties al wordt ges ...

De geschiedenis van racisme in Vlaanderen toont volgens columnist Bleri Lleshi duidelijk aan dat racisme niet ernstig wordt genomen. 'Racisme wordt genormaliseerd en voor mensen met een migratieachtergrond in Vlaanderen is het dagelijkse kost.'

Iets met het woord plicht klopt niet in de stelling dat optimisme een “moral duty” moet zijn, zegt Jan Mertens in zijn column. De waarheid onder ogen zien, misschien is dat wel een morele plicht. Of een deugd.

Het Venezolaanse sociopolitieke experiment heeft velen wereldwijd geïnspireerd, maar verliest elke dag aan geloofwaardigheid. Ooit geprezen voor diplomatieke durf, lijdt de revolutie vandaag aan autoritaire arrogantie. De strijd voor gelijkheid en rechtvaardigheid heeft plaats gemaakt voor eenzijdigheid en juridische willekeur; de anti-imperialisti ...

Terwijl de lentezon een poging doet om de winterkou te verdrijven, mijmert Ben Caudron in zijn column over eigendom, Proudhon en de nieuwe manier waarop bedrijven met producten omgaan. Mensen zijn geen eigenaar meer, maar gebruiker. Eigenaars zijn dood.

Waarom sleept een pensioengerechtigde zich op een kille zaterdagmiddag naar een van de tweeëntwintig gemeenschapscentra die Brussel rijk is? Om ieder misverstand de kop in te drukken, ik heb niets tegen de gemeenschapscentra. Alle lof, hulde, hulde. Zij leveren in Brussel voortreffelijk werk, zeg maar onvervangbaar werk en ze verrichten hun talloze ...

Gelukkig is er kunst. Om te ademen en om mij te herinneren aan wat mij vormt tot wie ik ben. Dat dacht ik de voorbije maanden in Meulenberg, in Borgerhout en in Genk.

Soms zegt het kleine nieuws meer dan het grote. We kunnen er meer mee, zo argumenteert Catherine Vuylsteke, met een blik op Somalië.

Niemand weet eigenlijk nog echt hoe het precies begon. Niemand weet nog wie nu precies schuld treft voor wat. En eigenlijk doet het er niet toe, want kijk: we zitten met een hoop puin, verwoeste levens en een uitzichtloos slagveld. Hoe deze miserie oorspronkelijke eisen, verwachtingen of dromen van de betrokken partijen enigszins dichterbij brengt, ...