Aan de hand van enkele willekeurige momentopnames, zo zal ik de voorbije weken proberen te beschrijven waarin ik me in de meest uiteenlopende landschappen en op de meest diverse plekken bevond. Al is 'willekeurig' hier ten dele contradictorisch aangezien het een zelfgekozen selectie betreft. Immers, Rob Wijnberg parafraserend: een blogstu ...

'Wat laten we achter als we grenzen overschrijden? Elk moment lijkt in tweeën gesplitst: melancholie voor wat achterblijft en opwinding om een nieuw land binnen te treden.' Een citaat van Ernesto 'Che' Guevara. Gelijk had de man, wat hij beschrijft is erg herkenbaar. Het nieuwe land dat ik binnentreed, rechtstreeks vanuit onze parel aan de Noo ...

Meer dan twee maanden staakten de leerkrachten in Peru. Meer dan twee maanden waren alle scholen gesloten en kregen de leerlingen geen les. Na weken van protest en overleg, lijkt het erop dat de nationale staking eindelijk tot een einde gekomen is. Al is er van een akkoord nog niet echt sprake.

Heftige beelden komen binnen via sociale media en het nieuws, Mexico-Stad werd geraakt door een aardbeving. Hetzelfde monotone alarmgeluid is te horen op alle videobeelden. Beangstigend. 45 gebouwen in de wereldmetropool storten volledig in. De balans van het aantal doden staat op moment van schrijven nog op 275.

Na mijn beslissing zijn de dingen anders geworden. Rustiger. Meer zen. En ook al is er eigenlijk nog helemaal niets opgelost, ik heb het gevoel dat ik de dingen weer in handen heb, dat de toekomst weer maakbaar is. Ik heb nog geen idee van waar hij naartoe gaat leiden maar de weg ligt open.

Colombia lonkt naar vrede na het gesloten vredesakkoord tussen de regering Santos en de FARC-EP-rebellen. Het akkoord en de gelaagdheid van het conflict begeestert de (academische) wereld en biedt een interessante inkijk in hoe een land kan pacificeren. Daarom heb ik besloten er mijn thesis aan te wijden en het conflict met eigen ogen te gaan ...

Een zoveelste rentrée, een zoveelste jaar als onderwijskundige in verschillende uithoeken van de wereld, een zoveelste reflectie. Maar vooral een eensluidend besluit: onderwijs voor een onbekende toekomst maakt het onmogelijke misschien net iets haalbaarder. 

De volkswoede zwelt aan als een orkaan boven een hete oceaan. Alles wat de overheid doet voedt de verontwaardiging. Voor het eerste wordt een hele week van verzet gepland in Butembo.

Tijdens zijn lange rit naar het Braziliaanse VEGFest vraagt MO*Blogger Luk Vankrunkelsven zich bij een heerlijk kopje koffie af of ‘trouwen’ het alleenrecht is van het huwelijk? Of trouwen veel ruimer kan zijn? In hoeverre wordt hijzelf getrouwd bijvoorbeeld door de vernietiging van ecosystemen?

In Bolivia lijkt het soms of de coöperatieve mijnwerkers er de plak zwaaien. Ze zijn bekend om hun mobilisatiekracht voor sociale verandering. Net een jaar geleden overleed de viceminister van mijnbouw en vier mijnwerkers in een conflict van mijnbouwcoöperatieven. Dit laat sporen na. Wij gingen daarom eens kijken bij de coöperatieve mijnen in ...

Landen in Bangkok betekent voor ons happen naar adem. We snakken naar rust en fris(sere) lucht. Het chaotische straatbeeld van India en Nepal wordt plots ingeruild voor structuur en georganiseerde hoffelijkheid.

We zijn in België, met ons vieren. Voor vakantie. En bedenktijd. Een hele maand lang. De timing is perfect, want het vat... dat is even af.