Chili bijna bij club van rijke landen

Chili “bevindt zich in de laatste rechte lijn voor toetreding”, zegt Karen Poniachik, de speciale vertegenwoordigster van Chili bij de Oeso. De Chileens president Michelle Bachelet verwacht dat haar land voor het einde van haar mandaat in maart 2010 lid zal zijn.

De Oeso werd in 1961 opgezet door de belangrijkste industrielanden om informatie uit te wisselen en hun beleid op elkaar af te stemmen. Dat moet de economische groei in de hand werken en toelaten sociale en ecologische uitdagingen beter aan te gaan. De Oeso is wereldwijd ook de belangrijkste producent van internationale studies over economische en sociale onderwerpen.

Uitbreiding

Intussen telt de Oeso dertig leden. Turkije was als enige middeninkomenland van bij het begin in 1961 van de partij. Mexico werd in 1994 lid, in 1996 trad Zuid-Korea toe en de jaren daarna werden ook Polen, Tsjechië, Hongarije en Slovakije ingehaald.

Chili en de overige vier nieuwe kandidaten kregen in 2007 een formele uitnodiging van de Oeso om toetredingsonderhandelingen te beginnen. Tegelijk besloot de organisatie ook nauwer te gaan samenwerken met China, India, Brazilië, Indonesië en Zuid-Afrika, de echte economische en politieke zwaargewichten uit het Zuiden.

Chili is al sinds 1997 samen met een 25-tal andere landen als waarnemer vertegenwoordigd in de Oeso. Het land werkte sindsdien onder meer zijn innovatiebeleid en een nieuwe institutionele structuur voor milieubescherming op basis van aanbevelingen van de organisatie uit.   

Huiswerk

De Oeso heeft nog huiswerk voor Chili. Chili moet onder meer zijn regionale decentralisering voltooien, het bestuur van gemengde bedrijven transparanter maken, vlotter financiële informatie uitwisselen met het buitenland en strengere maatregelen treffen tegen belastingontwijking, corruptie en de financiering van terrorisme en drugshandel. Tegen het overmaken van bankinformatie over belastingplichtigen aan het buitenland bestaat nogal wat weerstand in Chili.

“De Oeso is niet in de eerste plaats een groep van ontwikkelde landen, maar wel een groep die er goede praktijken op na houdt en probeert te beantwoorden aan de hoogste normen op alle beleidsterreinen”, zegt Poniachik. “Dat streven wij ook na”.

Volgens de secretaris-generaal van de Oeso, de Mexicaan Ángel Gurría, kan Chili vooral veel tijd en geld sparen met het lidmaatschap. Binnen de groep wordt het immers veel makkelijker uit te vinden welk beleid werkt en welke maatregelen tot niets leiden.

Chileense tegenstanders van de toetreding voeren aan dat de Oeso tot de door het Westen gedomineerde internationale organisaties hoort die steeds meer voeling verliezen met de internationale realiteit. Niet-leden als China, India en Brazilië worden immers steeds belangrijker, vooral vanuit het oogpunt van andere ontwikkelingslanden als Chili. De internationale economische crisis bewijst volgens die critici dat het beleid dat de Oeso voorstaat, ondeugdelijk is.