Mensenrechtenactivist is risicoberoep op Filipijnen

De mensenrechtenorganisatie Karapatan berekende dat er sinds het aantreden van president Gloria Macapagal-Arroyo al bijna 800 moorden en 200 mysterieuze verdwijningen onder activisten plaatsvonden. Arroyo kwam in 2001 aan de macht.

De regering heeft jarenlang uitgelegd dat de moorden geen onderdeel zijn van een ‘nationale samenzwering’, maar dat ze het werk zijn van individuele ‘bandieten’. Amnesty International werpt op dat de Filipijnse overheid meer moet ondernemen om dergelijke moorden te voorkomen. Alle moorden moeten volgens de internationale organisatie ook onderzocht worden. Filipijnse mensenrechtenorganisaties zeggen dat het precies het klimaat van straffeloosheid is dat de moorden in de hand werkt.

Pas dit jaar richtte Manilla een overheidscommissie en een door de politie geleide taakgroep op om de moorden moeten onderzoeken. Karapatan vindt de twee organen niet geloofwaardig en zegt dat de administratie van Arroyo ze net gebruikt om de moorden toe te dekken. Bovendien heeft de taakgroep zelf al toegegeven dat ze amper getuigen kan vinden die willen meewerken aan haar onderzoek. Volgens de Aziatische Mensenrechtencommissie is dat het gevolg van het gebrek aan juridische bescherming voor de getuigen.

De overheidscommissie heeft slechts 117 moorden geteld en gaat ervan uit dat het vooral om slachtoffers gaat van zuiveringen binnen het Nieuwe Volksleger (NPA), de militaire tak van de communistische partij. De commissie haalt uit naar Karapatan omdat de organisatie weigert gegevens uit te wisselen. De taakgroep verwijt Karapatan een mantelorganisatie te zijn van de NPA.