Thailand deporteert Hmong-asielzoekers

Thailand heeft zijn leger opdracht gegeven om meer dan 4000 mannen, vrouwen en kinderen van de Hmong, een etnische minderheid, te deporteren naar Laos. De Hmong waren uit dat land gevlucht, op zoek naar politiek asiel.
Maandag werden de eerste 440 Hmong, een etnische groep die leeft in de bergen van Noord en Centraal-Thailand, uit een geïsoleerd kamp in de provincie Petchabun in het noordoosten van Thailand gehaald. Daarvoor werden 4500 militairen en politieagenten ingezet, volgens de woordvoerder van de Thaise regering, Panitan Wattanayagorn.
Het besluit van Bangkok om de Hmong terug te sturen naar het communistische Laos, leidde tot protesten uit de internationale gemeenschap. Vooral de Verenigde Staten roerden zich. Washington stoort zich aan de houding van de Thaise autoriteiten om de deportatie te rechtvaardigen door de meerderheid van de Hmong af te schilderen als “economische migrant”, niet als vluchteling.
“Je kunt niet stellen dat al deze mensen economische migranten zijn, tenzij de Thaise regering alle individuele dossiers kent”, zegt Eric Schwartz, assistent-minister voor Bevolking, Vluchtelingen en Migratie.

Erkend vluchteling


De Amerikaanse regering, de Verenigde Naties en bezorgde mensenrechtengroepen stellen dat tenminste 158 Hmong-asielzoekers door de Verenigde Naties erkend zijn als vluchteling. Bij nog eens tachtig anderen werden schotwonden geconstateerd, wat suggereert dat ze geweld in Laos ontvlucht zijn.
“De Thaise autoriteiten weten heel goed dat de VS en andere landen bereid zijn om personen die bescherming nodig hebben, op te nemen”, zegt Schwartz, die vorige week nog in Bangkok
was om de Thaise plannen te beïnvloeden.
Voor de Thaise regering van premier Abhisit Vejjajiva zou dat echter opnieuw een vertraging betekenen in het oplossen van een probleem dat zijn wortels in de jaren zeventig heeft. In die tijd opende Thailand de grenzen voor vluchtelingen uit Laos, Cambodja en Vietnam, na het einde van de Amerikaanse oorlog in Indochina. Op het hoogtepunt verbleven er meer dan 1,5 miljoen vluchtelingen in Thailand.
“We hebben geprobeerd om de VS over te halen deze mensen op te nemen, maar ze hebben aangegeven dat ze niet alle mensen willen ontvangen”, zegt Panitan. “Thailand kan deze last niet alleen dragen.”

Geheime oorlog


Het Thaise standpunt laat zien hoe de regionale politiek veranderd is sinds het einde van de Koude Oorlog, toen Bangkok Washingtons sterkste bondgenoot was op het vasteland van Zuidoost-Azië tijdens de Amerikaanse oorlogen in Vietnam, Laos en Cambodja.
De “geheime oorlog” van Amerikaanse inlichtingendienst CIA in Laos was een van die oorlogen, die begon in 1961 en eindigde in 1975, toen de Amerikaanse troepen zich moesten terugtrekken uit Vietnam. De CIA dreef op tienduizenden Hmong.
Na de overwinning van de communisten in Laos, vluchtten tussen de 250.000 en 300.000 Hmong naar Thailand. Veel van hen reisden later door naar de Verenigde Staten. In 2005, toen de VS 15.000 Hmong opnamen die al sinds de jaren zeventig in Thaise vluchtelingenkampen zaten, kondigde Washington aan dat dit de laatste groep vluchtelingen zou zijn die het zou helpen.
Vlak daarna dook de huidige groep Hmong-asielzoekers op in Petchabun, in de hoop om ook asiel te krijgen in de VS. Ook deze Hmong zouden de CIA gesteund hebben tijdens de ‘geheime oorlog’ en na afloop van het conflict doelwit zijn geworden van het Laotiaanse leger.

Maak MO* mee mogelijk.

Word proMO* net als 2781   andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.

Ik word proMO*    Ik doe liever een gift

Met de steun van

 2781  

Onze leden

11.11.1111.11.11 Search <em>for</em> Common GroundSearch for Common Ground Broederlijk delenBroederlijk Delen Rikolto (Vredeseilanden)Rikolto ZebrastraatZebrastraat Fair Trade BelgiumFairtrade Belgium 
MemisaMemisa Plan BelgiePlan WSM (Wereldsolidariteit)WSM Oxfam BelgiëOxfam België  Handicap InternationalHandicap International Artsen Zonder VakantieArtsen Zonder Vakantie FosFOS
 UnicefUnicef  Dokters van de WereldDokters van de wereld Caritas VlaanderenCaritas Vlaanderen

© Wereldmediahuis vzw — 2024.

De Vlaamse overheid is niet verantwoordelijk voor de inhoud van deze website.