Voedselfactuur arme landen verviervoudigt

Er is ook goed nieuws. De VN-organisatie verwacht in 2008 een stijging van 3,8 procent van de graanoogst, tot 2192 miljoen ton. Toch verwacht de FAO dat de voedselprijzen nog een tijdje gekke bokkensprongen zullen maken. De prijzen zullen pas opnieuw beginnen dalen als de uitgeputte voorraden in de wereld overal zijn aangevuld.
‘De voorbije weken ging het in de media vooral over rijst, maar ook voor zuivel, soja en suiker zijn onverwachte prijsstijgingen en –dalingen de norm in plaats van de uitzondering geworden. Er is meer dan één goede oogst nodig om de voorraden aan te vullen en een einde te maken aan de volatiliteit.’ Door de hoge brandstofprijs is het volgens de FAO onwaarschijnlijk dat de voedselprijzen terug gaan het niveau van de voorbije jaren. Om de voedselcrisis te beteugelen, pleit de VN-organisatie voor een herwaardering van de aardappel.

IMF-remedie

Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) houdt nieuwe kredieten klaar voor arme landen die krap bij kas zitten door de voedselcrisis. Critici zeggen dat de instelling mee verantwoordelijk is voor de crisis door de voorwaarden die ze nog altijd verbindt aan haar leningen. Het IMF eist dat de ontvangers hun economie liberaliseren, de sociale uitgaven inperken, subsidies aan lokale producenten verminderen en het mes zetten in overheidssteun voor noodlijdende sectoren.
Die voorwaarden dwongen veel ontwikkelingslanden de voorbije jaren de invoerheffingen af te bouwen waarmee ze hun eigen boeren beschermden. Dat zette de deur open voor goedkope landbouwproducten uit Europa en de VS, terwijl plaatselijke boeren het moeilijk kregen. Volgens het Global Policy Forum, een Amerikaanse VN-waakhond, zijn inmiddels drie op de vier ontwikkelingslanden netto voedselimporteurs. Nu de prijzen van voedingsmiddelen sterk stijgen, breekt dat die landen zuur op.

Ondervoeding

De hoge voedselprijzen blijven niet zonder gevolg: meer dan 125.000 Ethiopische kinderen lijden volgens Unicef, het Kinderfonds van de Verenigde Naties (VN), aan ernstige ondervoeding. Door de gebrekkige regenval slaagden landbouwers er niet in een tweede oogst binnen te halen. Er wordt verwacht dat de situatie de komende maanden verergert als de oogsten opnieuw falen.
Hulporganisaties zeggen dat er ook een tekort is aan donoren omdat deze zich op de noodgebieden China en Birma concentreren. Het Wereld Voedsel Programma zegt dat er 94,3 miljoen euro nodig is om het voedselprobleem in Ethiopië aan te pakken. De VN schatten het tekort op 180.000 ton voedsel. Unicef roept de internationale gemeenschap op om te helpen.

Oplossingen

Arme Salvadoranen kunnen maar één antwoord bedenken op de voedselcrisis: minder eten. Rijst, bonen, tortilla’s, melk, eieren en brood zijn zo duur geworden dat er in arme gezinnen minder en slechter eten op tafel komt. De nationale ombudsman voor de mensenrechten vindt dat de regering de noodtoestand moet uitroepen.
In Paraguay legt een groep vrouwen maandelijks hun geld samen om al hun inkopen in het groot te doen. Met het geld dat ze samenleggen trekken ze naar de belangrijkste groothandelsmarkten aan de rand van de hoofdstad om er de goedkoopste prijzen te zoeken en met de verkopers te onderhandelen.
De Cambodjaanse regering en buitenlandse investeerders geloven dat het straatarme Cambodja zijn voordeel kan doen bij de hoge voedselprijzen. De landbouw heeft er immers nog grote expansiemogelijkheden. Cambodja produceert al sinds halverwege de jaren negentig twee tot vier miljoen ton rijst per jaar, en dat is meer dan wat de bevolking op kan. De voorbije twaalf maanden exporteerde het land 1,48 miljoen ton gepelde rijst. De oppervlakte waarop rijst wordt geteeld, stijgt gestaag.