Gie Goris was van december 1990 tot september 2020 voltijds actief in de mondiale journalistiek, eerst als hoofdredacteur van Wereldwijd (1990-2002), daarna als hoofdredacteur van MO* (2003-juli 20
Zelfs de beatbox glimt
Tango is op een wat ongelukkige manier verstrikt geraakt in zijn eigen mythe en exotisme. Dat is te veel van het al niet zo goede voor een muzikale traditie die ontstond in de louche drankgelegenheden en vunzige bordelen van Buenos Aires.
Gie Goris . 27 juni 2007
Tango, het muziekgenre waarin de Weltschmerz van de migrerende joden, de sensualiteit van de Italianen, de ingehouden ritmes van weggelopen zwarte slaven en het meervoudige verlangen van al die passerende mannen samengevloeide, dreigt vandaag gekoloniseerd te worden door dure yups in Europese hoofdsteden die voor veel geld een stijl kopen waarmee ze na de hectische werkdagen even kunnen vluchten in een verlden dat het hunne niet is.
Niet zo de jongens en meisjes van Gotan project. Voor hen tango de onvermijdelijke muzikale taal van het heden. Ze werken met uitermate veel respect voor de goden van de tangokosmos, maar behandelen die goden zoals het hoort: ze benaderen hen niet met slaafse onderwerping maar met open harten, waarin de Piazzola’s en Pgliese’s hun bovenaardse inspiratie rijkelijk kunnen uitstorten.
Met die onderstroom aan historische tango gaan de Gotanezen dan zelf aan de slag om er hedendaagse dansmuziek mee te maken. Let wel: hedendaagse tàngodansmuziek. Wie dus dacht dat hij zijn warmgevreven krokodillenleren lacquéschoenen al mocht opbergen en de Nikes weer kon bovenhalen, dwaalt.
Hedendaags hoeft niet te betekenen hersenloos of losbandig. Het kan zonder meer gedragen en ingehouden, stijlvol en intelligent –ook al wordt er al eens een ritmeboxje onder de bandoneon gelegd en al krijgt de passerende rapper van Koxmoz even de ruimte om de grenzen van de taal van Cervantes te verleggen.
Wij zijn er zeker van dat zowat iedereen vanaf de eerste noten op Lunático (het heerlijke Amor Porteño) verleid wordt. En we kunnen u gerust stellen: tot de laatste track op het album houdt Gortan Project dezelfde muzikale spankracht vol. We vermelden dat, omdat we zelf met de schrik om het hart zaten af te wachten wat Gotan Project met de Ry Cooder classic Paris, Texas zou aanvangen.
De verschoeide leegtes uit Texas werden weliswaar vervangen door middernachtelijke, natgeregende straten in Buenos Aires, maar dat levert eenzelfde desolate sfeer op, al is er natuurlijk in zo’n stad zelfs in het holst van de nacht iets meer geluid dan een enkele slidegitaar. Had Travis in Wim Wenders’ film maar geleerd hoe hij de tango moest dansen, hij zou Nasstasja Kinsky wel op of onder zijn hand gekregen hebben. (gg)
Lunático van Gotan Project is uitgegeven door Ya Basta! LC 00126
Niet zo de jongens en meisjes van Gotan project. Voor hen tango de onvermijdelijke muzikale taal van het heden. Ze werken met uitermate veel respect voor de goden van de tangokosmos, maar behandelen die goden zoals het hoort: ze benaderen hen niet met slaafse onderwerping maar met open harten, waarin de Piazzola’s en Pgliese’s hun bovenaardse inspiratie rijkelijk kunnen uitstorten.
Met die onderstroom aan historische tango gaan de Gotanezen dan zelf aan de slag om er hedendaagse dansmuziek mee te maken. Let wel: hedendaagse tàngodansmuziek. Wie dus dacht dat hij zijn warmgevreven krokodillenleren lacquéschoenen al mocht opbergen en de Nikes weer kon bovenhalen, dwaalt.
Hedendaags hoeft niet te betekenen hersenloos of losbandig. Het kan zonder meer gedragen en ingehouden, stijlvol en intelligent –ook al wordt er al eens een ritmeboxje onder de bandoneon gelegd en al krijgt de passerende rapper van Koxmoz even de ruimte om de grenzen van de taal van Cervantes te verleggen.
Wij zijn er zeker van dat zowat iedereen vanaf de eerste noten op Lunático (het heerlijke Amor Porteño) verleid wordt. En we kunnen u gerust stellen: tot de laatste track op het album houdt Gortan Project dezelfde muzikale spankracht vol. We vermelden dat, omdat we zelf met de schrik om het hart zaten af te wachten wat Gotan Project met de Ry Cooder classic Paris, Texas zou aanvangen.
De verschoeide leegtes uit Texas werden weliswaar vervangen door middernachtelijke, natgeregende straten in Buenos Aires, maar dat levert eenzelfde desolate sfeer op, al is er natuurlijk in zo’n stad zelfs in het holst van de nacht iets meer geluid dan een enkele slidegitaar. Had Travis in Wim Wenders’ film maar geleerd hoe hij de tango moest dansen, hij zou Nasstasja Kinsky wel op of onder zijn hand gekregen hebben. (gg)
Lunático van Gotan Project is uitgegeven door Ya Basta! LC 00126
Maak MO* mee mogelijk.
Word proMO* net als 2798 andere lezers en maak MO* mee mogelijk. Zo blijven al onze verhalen gratis online beschikbaar voor iédereen.
Meer verhalen
-
Wereldblog
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Nieuws
-
Reportage
-
Nieuws