Zwakke oppositie drijft Egyptische kiezers naar Moslimbroederschap

Eén oppositieleider zit in de gevangenis. De andere oppositiepartijen worden
verscheurd door twisten over het leiderschap. Het lijkt erop dat het
historische monopolie van de regeringspartij National Democratic Party (NDP)
op de Egyptische politiek, elke seculiere oppositie heeft doen imploderen.

Het regime laat seculiere partijen niet toe om normaal te functioneren. De
Egyptische oppositie bleef daardoor onzichtbaar, zegt politiek analist Emad
Gad van het al-Ahram Centre for Political and Strategic Studies. De
verboden maar gedoogde Moslimbroederschap heeft daar tijdens de laatste
verkiezingen volgens Gad enorm van geprofiteerd.

In tegenstelling tot de gedisciplineerde partijwerking van de
Moslimbroederschap, verkeert de seculiere oppositie in opperste chaos.

De liberale Wafd-partij is verscheurd tussen een groep jonge hervormers en
een koppige oude garde die niet wil wijken. De partij haalde slechts 6
zetels binnen bij de parlementsverkiezingen. Een andere liberale partij, al-Ghad, tot voor kort gezien als de grote hoop voor de seculiere oppositie, deed het amper beter. De sterke man van al-Ghad, Ayman Nour, zit bovendien een gevangenisstraf van 5 jaar uit wegens schriftvervalsing. De partij wordt sinds het wegvallen van Nour verscheurd door rivaliteit om het vrijgekomen leiderschap.

Opgezet spel, zeggen sommigen, omdat hij op termijn een electorale
bedreiging zou kunnen vormen voor de zoon van president Hosni Moebarak, Gamal. Met zijn jong en progressief imago staat Nour voor alles waar ook Gamal Moebarak en zijn nieuwe garde economische hervormers voor staan.

Ook Egyptes socialistische partijen staan op het punt ineen te stuiken. De
linkse al-Tagammu-partij is verwikkeld in een reeks interne disputen nadat
ze bij de parlementsverkiezingen slechts 2 zetels binnensleepte. De
pan-Arabische Nasser-partij verloor een paar prominente leden na de
voor hen even rampzalige stembusslag, waarbij ze geen enkele zetel wist te
winnen.

Volgens politiek analist Emad Gad is de crisis bij de oppositiepartijen het
resultaat van een langetermijnstrategie van de overheid om
alternatieven voor de NDP preventief uit te hollen. Als de seculiere
oppositie een nieuwe partij wil vormen, moet ze een erkenning aanvragen bij
de overheid. Maar als het erop lijkt dat die nieuwe partij een bedreiging
zou kunnen vormen voor de NDP, wordt de licentie gewoon geweigerd. Dat
gebeurde onlangs met ‘would-be-partij’ al-Karama, die haar aanvraag
geweigerd zag omdat ze een radicale ideologie zou aanhangen.

En zo komt het volgens Gad, dat de seculiere hervormingsgezinde kiezer enkel
nog de keuze heeft tussen een tandenloze partijen, waarvan geen enkele
de electorale basis heeft om iets aan het status quo te veranderen.

Slechts 20 procent van de kiezers kwam opdagen tijdens de
parlementsverkiezingen. De andere 80 procent bleven thuis omdat de seculiere
kiezers geen gepaste partij hadden om op te stemmen.

Terwijl de seculiere partijen maar 9 van de 444 parlementszetels behaalden,
werd het vacuüm gemakkelijk opgevuld door de Moslimbroederschap. Die ging
met 88 zetels aan de haal, een ongelooflijke groei tegenover de 15 zetels
die ze daarvoor hadden.

De Moslimbroederschap is het enige alternatief geworden voor de kiezer,
zegt Hisham Kassem. Het is de enige partij die de organisatorische
structuur heeft om een campagne op te zetten.

Momenteel zijn er slechts twee platforms toegankelijk voor kiezers - de NDP
en de moskee. Zolang dat niet verandert, zullen er geen leefbare partijen kunnen
functioneren in Egypte. (JP/MM)