Veel mensen zonder papieren zitten vast in een onzekere situatie, waarin vooruitdenken moeilijk is. De federale regering wil een aantal pilootprojecten financieren om mensen zonder papieren duurzamer te begeleiden naar een toekomstperspectief. MO* bezocht enkele bestaande initiatieven.

‘Wat schiet er nog over? Het is het laatste dat we hebben’, klonk het bezorgd tijdens de laatste training van de Gantoise Plantrekkers eind oktober. Bij de sociale voetbalploeg ligt het spelplezier sindsdien stil. En dat betekent veel meer dan het gemis van ontspanning.

Zo vaak en zo vroeg het kan, worden niet-begeleide minderjarige vluchtelingen in een pleeggezin opgenomen. Dat dit niet alleen voor de kinderen zelf van onschatbare waarde is, daarover getuigen ook pleegouders. ‘Gezinnen vormen een warme, vaste basis die kinderen zonder basis nodig hebben.’

‘Die mijnen betekenen het einde van dit land’, klinkt het op verschillende plaatsen in Portugal. Het aantal aanvragen naar onderzoek om lithium te mogen ontginnen nam fors toe, en daarmee ook het protest. ‘Onze levens worden vervuild om elders steden op te poetsen.’

In het Duitse Dannenröderbos staan honderden bosbezetters tegenover een indrukwekkende politiemacht. De inzet: het behoud van het bos. Al lijkt dat op het eerste zicht een verloren zaak: ‘Ze zullen over lijken moeten gaan om ons hier weg te halen.’

De groep gepensioneerde mannen van Hoefijzers tegen Rechts uit het Berlijnse Neukölln verzamelt maandelijks. Ze poetst gedenkstenen op, verwijdert stickers met nazistische leuzen en hakenkruizen van muren. ‘Ook wij staan op vijandenlijsten van gewelddadige neonazi’s.’

Om de uitstoot van de energie-intensieve industrie in Vlaanderen in 2050 met 90 procent te reduceren, rekent de voorgestelde Roadmap tegen 2050 op de ondergrondse berging van 8 miljoen ton CO2 per jaar. De vraag is niet alleen wie dat zal betalen, maar ook: waar wil men al die CO2 begraven?

MO*medewerker Marijn Sillis trok samen met fotograaf Patrick Hattori naar Duinkerke en ontmoette er onder andere mensen die samen op de boot zaten met de jonge Iraanse Artin die het leven liet in het Kanaal. ‘Deze situatie is shit, maar als we in Engeland geraken, kunnen we opnieuw hoop koesteren.’

Volgens Albert Heijn krijg je een ‘lekker gevoel’ van per vliegtuig ingevoerd fruit, in hapklare stukken in plastic verpakking. Met de aankoop draag je bij aan betere leefomstandigheden in Afrika. Is dat zo? En hoe zit het met de duurzaamheid?

Al tien weken lang komen inwoners van Belarus ’s zondags op straat om te protesteren tegen de zesde ambtstermijn van president Loekasjenko. Uit vrees dat de opflakkerende revolutie overslaat naar Rusland schiet collega Poetin zijn buurman te hulp. En Oekraïne? Dat kiest de kant van de demonstranten.

Activist Mwazulu Diyabanza ondernam de afgelopen maanden meerdere pogingen om Afrikaanse roofkunst uit Europese musea te verwijderen. Op verzoek van MO* bezocht hij de tentoonstelling 100 x Congo, waar hij werd opgewacht door curatrice beeldvorming Nadia Nsayi en een klein leger erfgoedbewakers.

Enkele vluchtelingen op het Griekse eiland Lesbos brengen zelf al filmend verslag uit van de ellende ter plaatse: van de barre omstandigheden in het kamp, de brand in Moria begin september en het inferno dat erop volgde. MO* mocht meekijken naar beelden van de plek waar media niet meer bij (mogen) zijn.