Water uit de kraan wordt in Griekenland al jaren duurder door de gedeeltelijke privatisering. Maar nu de rechts-liberale partij Nea Dimokratia in juli de verkiezingen won, vrezen de werknemers van het Griekse waterbedrijf EYATH het ergste.

Vorige zondag waren er branden in het Griekse vluchtelingenkamp Moria. Niet alleen op Lesbos, maar ook op de andere Griekse eilanden Chios en Samos barsten de kampen uit hun voegen. Velen komen aan, weinigen kunnen weg. Het was slechts een kwestie van tijd was voor er slachtoffers vielen. Hoe moet het verder met al die mensen in containers en tentj ...

Het opvangkamp in het Griekse stadje Lavrio biedt al twee decennia onderdak aan Koerdische vluchtelingen, onder wie vele politieke activisten. Zo goed en kwaad als het kan proberen de Koerden het kamp in zelfbeheer overeind te houden. Maar de toekomst oogt onzeker, nu overheid en hulporganisaties hun handen van het kamp&nbs ...

Bijna twee jaar nadat de EU en Turkije een deal sloten om de migratieroutes in de Egeïsche Zee af te sluiten, zijn de Griekse eilanden tot een eindeloze wachtkamer verworden voor vluchtelingen die toch nog de oversteek maken. De levensomstandigheden in de overvolle kampen blijven even miserabel, het excuus dat het om een noodsituatie gaat klinkt&nb ...

De situatie van de vluchtelingen op de Griekse eilanden is op de achtergrond geraakt, toch zitten er zo’n 15.000 mensen vast op Lesbos, Samos en Chios. De levensomstandigheden zijn al bar in de zomer, en een plan om de winter door te komen, is er niet. Daarmee dreigt een herhaling van de humanitaire drama’s van vorig jaar.&nbs ...

De afgelopen weken volgde Pieter Stockmans een Syrische familie die in Istanboel in een acute noodsituatie is beland. Zo kwam hij de nieuwe routes en prijzen van smokkelaars in Turkije te weten. Mensonwaardige omstandigheden in Griekse kampen schrikken af. Maar duurzame integratie in Turkije, een belofte van de EU-Turkije deal, is een jaar later no ...

Het Europese akkoord met Turkije heeft de vluchtelingenstroom over de Egeïsche Zee grotendeels doen opdrogen, voorlopig althans. Maar er zitten nog altijd zo’n 65.000 mensen vast in Griekenland. Voor hen zit er vaak niets anders op dan hun lot af te wachten. Want op de vraag hoe het nu verder moet heeft niemand een antwoord.

Op een druilerige maandag vertelde een sip kijkende Griekse herder out of the blue dat CETA de nagel aan zijn doodskist is. Deze economische handelsovereenkomst tussen Canada en de EU had dit weekend groen licht moeten krijgen. De hoop van miljoenen Europeanen die tegen CETA zijn rust op de dwars liggende Paul Magnette. In Griekenland is ...

Terwijl in Griekenland de crisis voortraast en de teleurstelling na een jaar Syriza-bestuur haast voelbaar in de lucht hangt, bloeit er iets in het geplaagde land. Tal van initiatieven timmeren er aan een nieuw, solidairder economisch model, broos maar gedreven.

In Griekenland wachten 50.000 vluchtelingen bang hun lot af. De ellende is alom aanwezig en varieert naar gelang de plaats. De schrijnende omstandigheden van Afghanen en Syriërs vormen een vruchtbare voedingsbodem voor racisme. Kasper Goethals en fotograaf Johannes De Bruycker berichten vanuit Griekenland.

Dit is het verhaal van Mohammed Kdimati, een jongeman van nu 22 jaar, die van zijn ouders gescheiden werd toen ze vluchtten uit Syrië. Omdat hij toen net achttien en dus wettelijk een volwassene was, mocht hij niet herenigen met zijn familie. Een getuigenis, in beeld gebracht door Daniel Demoustier.

Nazim is niet op weg naar een of ander beloofd land in West-Europa. Hij keert terug, gebroken door tegenslag en teleurstelling. Hij keert letterlijk op zijn stappen terug, van Duitsland naar Syrië. Zijn verhaal leest als een opsomming van wat er allemaal mis kan gaan op weg naar Europa.