In het begin van mijn carrière als leraar in Da Nang nam ik alle lesopdrachten aan. Ik zag heel veel talencentra van binnenuit, van gerenommeerde mastodonten tot kleine achterafkamertjes, naast de keuken in een huis, de koters rond je heen.

Mijn broer en ik droomden jarenlang om het land van de rijzende zon op te zoeken, en dit jaar besloten van die droom werkelijkheid te maken. Hij kwam uit België. Ik vloog vanuit Thailand. Uiteraard zagen we Japan vanuit andere perspectieven. Terwijl mijn broer vooral Japan met België vergeleek, keek ik er naar met een Thaise bril.

Reizen houd je een spiegel voor. Een maand sinds haar aankomst in Thailand om er de studie "Industrial Ecology" aan te vatten, ziet Wereldblogger Wendy Wuyts overal stereotypes over Azië en de Aziaten opduiken. Ze slalomt er kunstig omheen en leert intussen ook heel wat over haar eigen roots. Meer dan ze zelf kon vermoeden.

Ode aan een droom, aan een cultuur en manier van leven vol diversiteit en respect voor de natuur. Ode aan de Kanaks, aan een paradijs in Nieuw-Caledonië. In hoeverre is het een droom? Hoe lang zal deze nog stand houden? 

De kwestie Kasjmir is in India altijd al hypergevoelig geweest, maar onder de hindoenationalistische premier Modi lijken dissidente opinies hierover een misdaad te worden. Hoe lang blijft India nog de “grootste democratie ter wereld”?

Een poging om een van de gevoeligste sociale debatten van Australië te benaderen: de positie van de Aboriginals in de Australische maatschappij.

Hij doet het weer. Tony Abbott deed enkele dagen geleden, voor de zoveelste keer, opnieuw een uitspraak die (de meerderheid) van het land choqueerde. En deze keer richtte hij zijn pijlen op de Aboriginals. Maar waarom?

Het was een Frans meisje dat me op het idee van dit blogbericht bracht.  Een echte Parisienne, die een langere tijd in Hanoi verblijft. Ze zei het in het Engels, en eigenlijk klinkt het zo beter dan in het Nederlands: “Vietnam is a country of almost’s.