Het is niet omdat een dictator omvergeworpen wordt dat de democratie verworven is. Sinds de vlucht van president Ben Ali nu bijna anderhalf jaar geleden voeren de Tunesiërs een dagelijkse strijd om hun Jasmijnrevolutie te beschermen en een democratisch systeem op poten te zetten. En de uitdagingen zijn groot.

Vrouwen zijn goed voor revoluties maar revoluties niet voor vrouwen, schreef een Time-journaliste toen de Arabische Lente pas begon. Na de Iraanse revolutie mochten de vrouwen zich in een chador hullen.

We beleven historische tijden. In Noord-Afrika en het Midden-Oosten vullen mensen de straten en pleinen met hun protesten. Ze eisen respect voor hun rechten en een breuk met het verleden. De Europese Unie ondersteunt de eisen van het volk en verwijst daarbij naar het belang van respect voor de mensenrechten en de fundamentele vrijheden.

De Chinese autoriteiten vrezen kennelijk dat de Arabische revoluties het volk op ideeën zouden kunnen brengen. Het internet wordt er geblokkeerd op de woorden "Egypte" en "jasmijn". Toch betwijfelt Dirk Nimmegeers dat de Arabische revoluties navolging krijgen in China. Hij gelooft integendeel dat de Arabische revoluties veel kunnen leren van de Ch ...

Het sociale protest dat zich als een lopend vuurtje door het Midden-Oosten verspreidt, is meer dan welkom in een regio die reeds decennia wordt geregeerd door corrupte en dictatoriale militaire regimes. Na de val van president Ben Ali in Tunesië, lijken nu ook de dagen van Egyptisch president Moebarak geteld.

De wanhoopsdaad van Mohamed Bouazizi, die zichzelf begin januari in brand stak, veroorzaakte in Tunesië en het brede Midden-Oosten een schokgolf. Ook in Jordanië, Jemen, Algerije en Egypte kwamen mensen op straat. Veel waarnemers vergelijken de gebeurtenissen met de val van de Berlijnse muur. Toen veranderde de wereld onverwacht en voorgoed. Het is ...

Gisteren begon de revolutie in Tunesië, vandaag davert Egypte op zijn grondvesten, morgen kunnen Algerije, Marokko of Jordanië aan de beurt zijn. Het (nakende) failliet van deze autocratische regimes toont aan dat ook de verschillende Europese strategieën in de regio weinig tot geen zoden aan de dijk hebben gezet. De EU heeft desalniettemin nog een ...

Het is vreemd. Nadat een president door een volkse opstand Tunesië heeft moeten ontvluchten, zijn er restanten van zijn regime die nog in het zadel zitten. En die restanten doen alsof ze niets met het ancien regime te maken hebben. Meer nog, ze willen verandering organiseren.

Het Tunesische volk heeft zich op een dramatische manier op het mondiale politieke podium geplaatst. Na 29 dagen heeft het een sociale en democratische revolutie kunnen volbrengen en de dictator Ben Ali kunnen wegsturen. Dit is een grote overwinning. Dit is een grote dag voor ieder van ons en wij willen die delen met iedereen die de kapitalistische ...