“Ik schrik wakker om half zeven ‘s morgens, wanneer een van de bewakers op de deur van mijn hut klopt. Een spoedgeval in het ziekenhuis. Een taxichauffeur kwam net met een pasgeboren baby achterop zijn motorfiets aangereden. De baby ligt er futloos en slapjes bij. Arts Zonder Grenzen Susanne Mortazavi leeft en werkt in Shamwana, in de C ...

“Met grote regelmaat krijg ik van mensen te horen dat ze mij (en mijn internationale collega's) ‘een held’ vinden. Dat is uiteraard heel lief bedoeld, maar om eerlijk te zijn: ik weet me nooit zo goed raad met dit soort complimenten. Ik voel me geen held en ik weet van een aantal van mijn ook buitenlandse collega's dat zij er prec ...

Vandaag is mijn vijftiende werkdag in het grootste ebolaziekenhuis ooit: Elwra 3 in de Liberiaanse hoofdstad Monrovia.  Een Franse radiojournalist vroeg me gisteren welk verhaal me het meeste had aangegrepen. Maar er zijn zoveel verhalen om uit te kiezen. Het is hier al een achtbaan geweest aan ervaringen en emoties, schrijft Line Lootens, ver ...

De Noorse arts Silje werd begin oktober met ebola besmet. Zij werkte in het ebolacentrum van Artsen Zonder Grenzen in de stad Bo, in Sierra Leone. Op de dag van haar herstel, gaf zij deze speech.

Misschien is het omdat Samuel dezelfde naam heeft als mijn eigen zoon (die nu een man is), of omdat hij dezelfde leeftijd heeft als mijn oudste kleinzoon (acht), of gewoon omwille van zijn glimlach en zijn vriendelijk karakter, maar iets in deze jongen heeft mijn hart veroverd.

De Nederlandse Maartje is aangekomen in een vluchtelingenkamp in Bentiu. Ze waadt kniediep door de modder en verbaast zich over de expertise in het bouwen van dijken. En ze vertelt over de 12-jarige Sabrina die zorgt voor haar 5 broertjes en zusjes. Lees haar blog uit Zuid-Soedan.

De Amerikaanse Ella Watson-Stryker werkt momenteel als gezondheidsvoorlichter in het noodhulpprogramma van Artsen Zonder Grenzen in Kailahun, Sierra Leone. Ze vertelt het verhaal van een meisje dat net als vele anderen het slachtoffer werd van de ebola-epidemie in West-Afrika.

De Belgische arts Liesbet Ohler heeft jarenlang in de Keniaanse sloppenwijken Mathare en Kibera gewerkt rond hiv en tuberculose. Toegang tot levensreddende medicatie zou volgens haar een basisrecht moeten zijn. Maar op deze plaatsen is dit helaas niet het geval.

Ons ziekenhuis in Leer, Zuid-Sudan werd door onbekende aanvallers verwoest. Projectcoördinator Sarah Maynard beschrijft wat zij aantrof, en hoe het team het werk weer probeerde op te pikken.

Miriam Kasztura, een Zwitserse verpleegster, is net terug uit Berberati, in de Centraal-Afrikaanse Republiek. Ze doet haar verhaal.

Natalie Roberts, spoedarts van AZG, vertelt over de gewelddadige context van Centraal-Afrikaanse Republiek

Het verhaal van Luis Encinas, noodhulpcoördinator in Macenta, in het zuidoosten van Guinee, vanaf de eerste dagen van de ebola-epidemie. “Hier zit ik weer achter mijn laptop, die wellicht mijn dierbaarste gezel is geworden. Ik durf niet achterom te kijken.”