Het fascineert Patricia Campailla, MO*columnist en leerkracht Nederlands voor anderstaligen, hoe we in het Westen achter de tijd aan hollen als hamsters in een rad. Haar cursisten komen uit landen waar mensen baas zijn over de tijd, niet omgekeerd.

Nederlands leren aan anderstaligen uit de hele wereld: hoe begin je daaraan? MO*columnist en leerkracht Patricia Campailla weet dat geduld, herhaling, vertrouwen en respect sleutelwoorden zijn. Maar het allerbelangrijkste? Lesgeven met een open geest en een groot hart voor je cursisten.

‘Zou ik het zelf kunnen?’, vraagt MO*columnist en leerkracht Patricia Campailla zich af. Alles en iedereen hier achterlaten en helemaal opnieuw beginnen, onderaan de ladder en me aanpassen aan een nieuwe maatschappij?

Deel zijn van de oplossing, vanuit verantwoordelijkheid en rechtvaardigheid, is een rijke vorm van vrijheid. Sommige politici zijn echter meer bezig met het permanent uitstralen van cynisme en chagrijn, schrijft Jan Mertens. En dat maakt hem kwaad.

‘Van waar ben je?’ Het is een vraag die MO*columnist Sahadi Daria elke dag te horen krijgt. Het antwoord is complexer dan hij kwijt kan in een doorsnee gesprek. ‘Ik ben afkomstig van Afghanistan, ja. En ik ben ook niet helemaal Belg. Ik ben van veel plaatsen.’

MO*columniste Bieke Purnelle vindt het verbijsterend hoe slordig we omgaan met de mensen die een cruciale rol spelen in de ontwikkeling van onze kinderen. 'Zonder gemotiveerd, maatschappelijk geapprecieerd en bekwaam personeel stort ons onderwijs in elkaar als een kaartenhuis.'

MO*columnist en schooldirecteur Sahadi Daria geniet telkens van de magie van de school, waar hij als kind altijd vergeefs van droomde. ‘Het is een gedeelde verantwoordelijkheid van ons allen om ontheemde kinderen te helpen. Het recht op onderwijs moet er voor élk kind zijn.’

Systemisch en institutioneel racisme is in de Verenigde Staten niet beperkt tot de zwarte gemeenschap, weet MO*columniste Ching Lin Pang. Ook de tienduizenden Chinezen die vanaf de 19de eeuw naar de VS migreerden werden (en worden) dagelijks geconfronteerd met vreemdelingenhaat en discriminatie.

Elke dag opnieuw beginnen. Elke dag opnieuw handelen. Elke dag opnieuw geboren worden. Het kan een vorm zijn van een aardse ethiek van menselijke verantwoordelijkheid, stelt columnist Jan Mertens.

Columniste Naima Charkaoui buigt zich over de impact van je onzichtbaar voelen; door discriminatie, sociale uitsluiting of eenzaamheid. ‘Zinvol mogen bestaan is een van onze meest elementaire basisbehoeften.’

De herinnering aan een donkere tijd doet columnist Jan Mertens er ieder jaar weer aan denken dat de dankbaarheid voor het kwetsbare leven mooi kan zijn. En dat je in nederigheid vrij kan zijn. ‘Misschien kunnen we wel rituelen gebruiken in wankele tijden.’

Lange tijd was columnist Geert Van Istendael ervan overtuigd dat Europa zijn kennis van en ervaring met sociale zekerheid globaal moest exporteren. Tot hij over het battlisme in Uruguay las. ‘Hela makker, omstreeks 1900 stonden ze daar veel verder dan wij met hun herverdelingsdenken.’