Abyei

Terwijl Janjaweed-milities met de hulp van de centrale regering in Khartoem moorden, plunderen en verkrachten in Darfoer, waarschuwen analisten voor een opflakkering van de Soedanese burgeroorlog, die het land decennialang in de ban heeft gehouden.
Al voor de onafhankelijkheid in 1956 brak in Soedan een burgeroorlog uit tussen de door Arabische Soedanezen gedomineerde regering en zwarte Afrikaanse rebellen in het zuiden. De oorlog duurde tot in 2005, met een interval van elf jaar, kostte het leven aan meer dan twee miljoen Soedanezen en dreef er vier miljoen inwoners op de vlucht. Het moeizaam bereikte vredesakkoord van 2005 gaf voor zes jaar autonomie aan het zuiden.
De voormalige rebellen van de Sudan People’s Liberation Movement (SPLM) mochten er besturen. Tijdens een referendum in 2011 zou het zuiden mogen kiezen voor definitieve afscheiding dan wel aansluiting bij het noorden.
De crisis in Darfoer is wereldbekend, maar sinds eind vorig jaar nemen ook de onrusten aan de noord-zuidgrens fel toe. SPLM en de machthebbers in Khartoem verwijten elkaar teveel troepen te stationeren in de olierijke regio Abyei –een schending van het vredesakkoord van 2005.
Door onenigheid is het nog altijd geen uitgemaakte zaak wie eigenlijk recht heeft op Abyei of wie de regio moet besturen. Wel zijn er voorlopige afspraken over de verdeling van inkomsten uit Abyeis olievelden, maar die worden niet nageleefd door Khartoem. De International Crisis Group schat dat het gebied in 2007 zo’n 529 miljoen olie-inkomsten genereerde. Het SPLM beweert daarvan nog geen oliedollar te hebben gezien. Over de jaren heen zou het zo al een miljard dollar zijn misgelopen.
Abyei lijkt op Darfoer. Khartoem bespeelt ook hier de etnische spanningen en zou noordelijke Misseriya-nomaden bewapenen om de regio onveilig te maken. Volgens de zuidelijke president Salva Kiir probeert het centrale gezag in het noorden zo de grens op te schuiven in zuidelijke richting. De onveiligheid zorgt er volgens Human Rights Watch ook voor dat zuiderlingen, die tijdens de burgeroorlog uit de olieregio verdreven werden en nu veelal in sloppenwijken in Groter Khartoem wonen, niet geneigd zullen zijn terug te keren naar hun geboortegrond. Niet onbelangrijk, want hoe minder zuidersgezinde stemmen tijdens een stembusgang of referendum, hoe beter voor Khartoem.