U bent het wellicht beu gehoord: het Verenigd Koninkrijk wil weg uit de Europese Unie, maar weet na twee lange jaren van geruzie nog niet precies wanneer en hoe. U zal het mij als Belgische inwoner van Londen moeten vergeven dat het mij moeilijk valt om over iets anders te schrijven.

Over de rol van de overheid in economische ontwikkeling is het laatste woord nog niet gevallen. De theorie is heel duidelijk maar het is de werkelijkheid die lastig doet. Neem nu het economische succesverhaal Congo.

Het is tegenwoordig bon ton om begrip en zelfs sympathie te tonen voor dat deel van onze samenleving dat door Willem Vermandere ooit als “bange blanke mannen” werd omschreven.  Het zijn niet enkel mannen en of ze overwegend withuidig zijn, is ook al niet meer duidelijk. Dat ze het “roepen en zingen aan ons deuren” liefs ...

Deze maand “vieren” we de verjaardag van de laatste globale financiële en economische crisis, toen stijgende ongelijkheid, hebzucht, en nalatigheid tot de val van de Amerikaanse investeringsbank Lehman Brothers leidden.

De lentevergadering van de Wereldbankgroep (WBG) en het Internationaal Muntfonds (IMF) stond dit jaar in het teken van een aanslepende discussie over de financiële toekomst van de WBG. Na twee jaar onderhandelen keurden de aandeelhouders de principes van een financieringspakket goed.

‘Een goed en genuanceerd begrip van de koloniale geschiedenis kan geen ander besluit opleveren dan meteen over te gaan tot “herkoloniseren” van Afrika’, schrijft de Amerikaanse politicoloog Bruce Giley in een gecontesteerd academisch artikel. Toch stelt het op zich wel een interessante vraag: Wat was eigenlijk de impact ...

Globalisering heeft volgens de Amerikaanse socioloog Sennett goeddeels de vorm aangenomen van een markt, bepaald door de wetten van vraag en aanbod, en gedreven door puur eigenbelang, zegt Tom De Herdt.  Is er een werkbaar alternatief?

De globalisering is nog maar half af, betoogt Jan Van de Poel, want individuele landen zijn aan hun lot overgelaten als het aankomt op het vooruit helpen van de verliezers van dat globale spel. De productiviteit ging dan wel omhoog, de vruchten waren voor het kapitaal. 

Plots stond er een woord op de voorpagina van een Vlaamse krant dat regelrecht geïmporteerd werd uit de internationale ontwikkelingsspeak: Failed state Belgium! Sindsdien blijft het failed-state debat voortrazen, alsof er al heel onze geschiedenis lang een stuk werkelijkheid lag te wachten op dit woord om eindelijk benoemd te worden.

Na de internationale top over de strijd tegen corruptie vorige week in Londen, vraagt Jan Van de Poel zich af of onze fixatie op “kleine” corruptie wel terecht is. Terwijl de “grote” corruptie van belastingontwijking aan de grond ligt van wat er misloopt, is de kleine corruptie van alledag niet meer dan een symptoo ...

Mogen we beslissingen over technologische ontwikkelingen wel overlaten aan investeerders en bedrijfsleiders? vraagt Jan Van de Poel zich af in zijn eerste bijdrage aan “De Ontwikkelaars”. Want terwijl de productiviteit blijft toenemen en de innovatie nog nooit zo snel ging, dalen de modale inkomens en zijn er minder jobs. Ondertussen pl ...