De jongste roman van Chang-rae Lee, een van de beste schrijvers uit de Verenigde Staten, begint met de overlevingstocht van June Han tijdens de Koreaanse oorlog. Dat grootschalige treffen tussen concurrerende Koreaanse legers en tussen westerse troepen met een VN-mandaat en het Chinese Volksleger (1950-1953) behoort tot de meest brutale oorlogen va ...

Voor de Egyptische schrijver Alaa Al-Aswani is het al lang duidelijk. Er is slechts één remedie voor de problemen in Egypte, namelijk democratie.

In WTF?! Volwassen worden na 11 september bundelen Hassan Bahara en Patrick Pouw 21 essays van jonge Nederlanders. Zij beschrijven hoe ze het voorbije decennium beleefden en de samenleving zagen veranderen in de nasleep van de terreuraanslagen. De behandelde thema’s zijn al even divers als de achtergrond van de auteurs.

Fraai is het niet, het beeld dat Kathryn Bolkovac in Klokkenluider in Bosnië schetst van internationale vredesmissies. Het is een gekend refrein: vandaag stromen de expats toe, morgen de mensenhandelaars en minderjarige hoertjes.

Wat je krampachtig aan jou probeert te binden, glipt onvermijdelijk tussen je vingers weg. Zo vergaat het ook Mario in zijn obsessieve liefde voor Blanca, de vrouw die kleur en warmte bracht in zijn saai en somber leven.

Het lied van de watergeest is een modern sprookje dat zich afspeelt op het einde van de jaren tachtig in de Angolese hoofdstad Luanda. De hoofdpersonages João Evangelista en zijn vrouw Carmina maken deel uit van de politieke elite die zich heruitvindt tegen de achtergrond van een snel veranderende samenleving.

De beelden van de hongersnood in de Hoorn van Afrika drukken ons nog eens met de neus op de feiten: voedsel is geen evidentie. Die hongersnood is geen speling van het lot maar wordt veroorzaakt door tal van factoren: de aanhoudende droogte, een heviger El Niño-weersfenomeen, bevolkingsgroei, slecht politiek beleid, jarenlange oorlog... De onderligg ...

In Terug naar Mogadishu neemt de Somalische auteur Nuruddin Farrah ons mee naar de waanzin van de oorlog in Somalië. Het is geen expliciet gewelddadig verhaal met blaffende geweren of ontploffende landmijnen.

Een oproep tot verontwaardiging is meer dan op zijn plaats in dit tijdsgewricht. Roekeloze en zelfs criminele praktijken in de haute finance leiden tot een diepe economische crisis die afgewenteld wordt op de lagere middenklasse en onderklasse, die van de mannen en vrouwen met superbonussen te horen krijgen dat ze boven hun stand leven.

In 1956 schoten Israelische soldaten het Gazaanse Khan Yunis en Rafah, de grensstad tussen de Palestijnse Gazastrook en Egypte, 111 Palestijnen dood. In de geschiedenis van het Israëlisch-Palestijns conflict is dit bijna een vergeten voetnoot.

Europa staat in het middelpunt van de belangstelling, en het continent is daar niet blij mee. Eerst was (en blijft) er de schuldencrisis en dan verscheen de wraakzuchtige kruisvaarder in Noorwegen op het toneel.

Grote rivieren oefenen een enorme aantrekkingskracht uit op boeren en handelaars, maar ook op denkers en reizigers. Dat is niet verwonderlijk, het leven zelf én de complexe beschavingen die de mensheid hielpen overleven, zijn producten van deze moederstromen.