Na een busreis temidden van safari-gangers en Kilimanjaro-klimmers, komen we in de Noord-Tanzaniaanse stad Moshi aan, waar we Heckton Chuwa ontmoeten. Heckton schrijft voor de Engelstalige krant Business Times, en zal ons bij ons project in Same begeleiden. Tenminste, nadat hij de verslaggeving over President Kikwete, die dezer dagen voor het eerst ...

Zoals veel steden in India heeft ook deze stad 2 namen, die trouwens dicht tegen elkaar aanleunen, sorry dus als ik nu eens de ene, dan eens Mahalapuram gebruik. Mijn groep zit in een soort vacuüm en wil niets meer ondernemen.

Gisteren hebben we de 3 huizen, die we in die 3 weken gebouwd hebben, officieel ingewijd met lintjesknippen, kaarsjes aansteken voor een afbeelding van het H. Hart, gebeden in het Tamil en het Engels en het Nederlands, en liederen in het Tamil en het Vlaams.

Sinds zondagmiddag ben ik terug thuis.Terugblikkend op mijn verblijf in India, vind ik zo’n werkkamp voor herhaling vatbaar: men heeft het gevoel dat men daadwerkelijk iets doet, en niet alleen iets geeft.

Verhalen had ik voldoende gelezen: over kinderen met lood in het bloed en met een leerachterstand. De beelden kende ik, van huizen aan de rand van een open mijnbouwput. Cerro de Pasco, niet alleen de hoogste, ook de meest vervuilde stad van Peru, wordt hier gezegd. Hoewel deze stad niet de droeve eer had in 2006 door de BBC uitverkozen te worden to ...

Na de Oslo-akkoorden kende de hoop op vrede in Palestina ongekende hoogten. Duizenden Palestijnen die eerder emigreerden naar de Verenigde Staten waagden de terugkeer. Onder hen ook ondernemers die een bijdrage wilden leveren aan de economische opbouw van een democratisch Palestina. Eén van de families was de christelijke Khoury-familie. Zij keerde ...

Deze zin, die ik las in een boek waarvan ik de titel vergat te noteren, vat de belangrijkste les samen van het werkkamp in Taybeh. Na twee weken samenleven met Palestijnse jongeren begin je te beseffen dat ook zij dagdagelijkse dingen doen en dezelfde dromen, ambities en gewoontes hebben als wij. Er is enkel die verstikkende bezetting die hen de vr ...

Ik leef en werk twee weken lang intensief samen met Franse en Palestijnse jongeren, binnen een restoratieproject in het pittoreske dorpje Taybeh. We eten samen, we werken samen, we delen dezelfde leefruimte gedurende twee weken, we bezoeken samen steden, we reizen samen, we feesten samen, we helpen elkaar, we discussiëren met elkaar, we delen onze ...

Activist zijn in België is pure luxe. Een open deur, maar ik besef het nog eens nadat ik twee dagen lang met 6 - de chauffeur is nummer 7 - in een auto onderweg geweest ben over de bergwegen van Cajamarca. 20 uur rijden voor één bijeenkomst. Een gemiddelde waar geen Peruaanse activist van opkijkt.

In 1999 bevroeg de Wereldbank 60 000 mensen die van minder dan 1 dollar per dag leefden over hun belangrijkste behoeften. Hieruit bleek dat niet voedsel, onderdak of gezondheidszorg als voornaamste nood werden aangeduid, maar wel het hebben van een stem. Voortgaand op dit gegeven organiseren we een project waarbij Afrikaanse burgers zichzelf een st ...

Israël heeft een onmenselijke gevangenissyteem voor de Palestijnen. Ook voor kinderen en jongeren. De Israeli noemen hen “gevaarlijke teroristen” en schuiven hen bekentenissen in de schoenen. In Vlaanderen verwijst men de laatste tijd terecht naar het psychische trauma voor "kinderen zonder papieren" in de gesloten centra. Palestijnse kinderen krij ...

Macchu Picchu is verkozen tot één van de nieuwe wereldwonderen. Het hele land leefde mee, zelfs telefoonkaarten bevatten een oproep om te stemmen voor de befaame incaruïnes in Cusco. De Peruanen zijn trots, ook al heeft het merendeel van hen dit wereldwonder nog niet bezocht en zal dit voor velen altijd een droom blijven. De verkiezing van Macchu P ...