We zijn in volle opstart, en hebben daarmee een lijst investeringen liggen die elke bank doet duizelen. Het hoeft niet te verbazen dat het huidige budget nog niet in staat is om een tiende van die lijst te laten realiseren. Nooit eerder werden we zo geconfronteerd met de waarde van een centje.

Een jaar-en-half geleden begonnen we aan ons avontuur. En alhoewel we op voorhand dachten voorbereid te zijn, reden we op een lange, hobbelige weg, boordevol putten. Zaten we in peilloze situaties en - zo leek het soms- onoplosbare twisten. Maar langzaam kwam ons stukje van La Grange des Pres (want we zitten hier niet alleen), op de rails. Een half ...

Dat een dag maar 24 uur telt en de dagen vliegen, merken ook wij. Terwijl we ons hier beetje bij beetje trachten te installeren, draait de wereld verder. We maken ons zorgen over everzwijn-proof omheining en de regen op onze strobalen. Het landbouwbeleid, GGO's, en al die grotere hangijzers zijn nog nooit zo ver geweest. Zo moeilijk te volgen. En t ...

Dat is wat Mr. Peeters gaarne wenst. Een discussie over ggo's met argumenten en zonder vernielingen. Welaan dan. Gezien Europa een nieuwe gentech mais goedgekeurd heeft, schiet mijn vlam in mijn pijp. 

We zijn in volle opstart, het zou een dwaling van het gezond verstand wezen om te veronderstellen dat alles hier van in den beginnen perfect en tip top en mooi en leuk en liefelijk zou zijn.Maar, voor die enkele dromers: dat is het dus zekers niet.

Zaterdag zaten we, op uitnodiging van de mairie - bioboer zijnde- , in de rooie pluchen zetels van onze lokale cinéma. Voor de avant-première van de de nieuwe film van Jean Paul Jaud. De man die Barjac (en onze boerderij) in the picture bracht met "nos enfants nous accuseront".

We hadden het er al eerder eens over: we hebben ons door een oerwoud regels ende richtlijnen te worstelen alvorens er hier 1 varken mag staan knorren. Met het gevolg dat er hier dan ook nog steeds geen enkel varkentje staat. Buiten die op papier. Op 100den papieren. Op 1000den papieren. Op.....ja, uw heeft het wel door ondertussen....

...kwam toen, eindelijk, de regen. Na 3 maanden wachten en uitkijken naar donkeren wolken brak dan eindelijk de hemel open en viel het naar beneden. De droogtecrisis is hiermee nog niet afgewend, maar deze neerslag luidde wel het einde in van een bang en lang wachten.

In België was het vrij simpel : we reden naar een bioboerken, kochten biggen van hem en togen huiswaarts met onze voltallige veestapel. Daarna bestelden we jaarlijks 1 potje Piëtrain-sperma en sproten daaruit, als vanzelf, 10 biggen voort. En bij deze hobbyteelt kan je op 't gemak tussen alle wetmatigheden laveren om het plezant te houden. ...

Een glorieuze dag in de strijd tegen pesticiden ! Hier sprak ik er al eerder van. Paul François is de boer die het aandurfde om Monsanto aan te klagen. En de rechter stelde hem in gelijk.

Protestacties en burgerlijke ongehoorzaamheid, het is het « leidend » voorwerp in Frankrijk. Begin de jaren 70, in die hete broeiperiode, was ook de boerenregio Larzac het middelpunt van protest en revolutie. Ze hielden het 10 jaar vol, wonnen hun zaak en in die asse van het protest werd de kiem geboren die uiteindelijk de bekende boerens ...

2011 was voor ons een feestjaar; onze droom kwam uit, we konden gaan boeren. 2012 wordt het jaar waarin we die dromen in daden omzetten. Er moeten weilanden omheind worden, varkens gezocht en bijenkasten gebouwd. Maar uiteraard is de wereld veel groter dan ons stukje land dat, althans in onze ogen, een ecologsiche en verantwoorde Parel wordt. ...