Myanmar is een lappendeken van etnische minderheden en kent een geschiedenis van conflicten. Maar de gewapende strijd die losbarstte sinds de militaire coup van februari 2021 is allesbehalve een burgeroorlog.

22 maanden is het intussen geleden dat het leger een staatsgreep pleegde in Myanmar. Maar burgers blijven protesteren, en de militairen blijven het protest hardhandig de kop indrukken. ‘De junta legt de doodstraffen op opdat mensen hun verzet zullen staken. Maar het werkt niet.’

Radeloze ouders, bombardementen en geïmproviseerde leslokalen: door het oorlogsgeweld kunnen miljoenen kinderen in Myanmar niet naar school. In gebieden waar verzetsgroepen de dienst uitmaken, wordt naarstig gewerkt aan een eigen onderwijssysteem. 'Ik droom voortdurend van een vredig land.'

Vorige maand executeerde het militaire regime in Myanmar vier prodemocratische activisten. Journaliste en Myanmarkenner Minka Nijhuis ontmoette doorheen de jaren twee van de activisten. ‘Hun decennialange verzet tegen de dictatuur maakte hen vijand van de staat, maar voor het volk zijn ze helden.’

Is de macht van het leger in Myanmar tanend? De verdeel-en-heersstrategie die decennialang werd toegepast brokkelt één jaar na de staatsgreep zichtbaar af. Etnische minderheden en de Birmaanse meerderheid lijken elkaar te vinden in de gewapende strijd tegen het oppermachtige leger.

Het protest in Myanmar is méér dan verzet tegen de militaire junta, zegt activiste Thinzar Shunlei Yi. Ze moet zich al sinds maart schuilhouden, maar blijft strijdvaardig en schreef een boek over haar ervaringen. ‘Wij, de jongere generatie en onze manier van denken, zijn de stuwende kracht van deze beweging.’

Sinds de militaire staatsgreep zijn in Myanmar al honderden mensen gedood. Veiligheidstroepen sleuren burgers uit hun huizen en schieten willekeurige jongeren door het hoofd. Met katapulten en zelfgemaakte kogelwerende vesten van autobanden bieden ze verzet. 'Deze keer moeten we winnen.'