Ik probeer lichthartig en vergevingsgezind in het leven te staan, maar als ik weer eens sta te wachten op een trein die niet komt en waar ik nochtans wel 147 euro voor heb betaald, voel ik een diepe haat en wraakzucht opborrelen. 

Als reactie op de klimaatbetogingen of klimaatrondes stelt Vlaams minister van Milieu, Joke Schauvliege, op het VTM journaal dat zij denkt aan een toelage op de vliegtuigtickets. In Vlaanderen dus, want dat is Schauvliege’s bevoegdheid.

Klimaatverandering is in België nog nooit zo’n hot topic geweest als vandaag. Iedereen wordt gedwongen partij te kiezen en één van de twistpunten is het fanatisme waarmee de believers hun boodschap brengen.

Ik ben Eva, ik ben 20 jaar, studeer sociologie aan de Universiteit Antwerpen en probeer milieuvriendelijk te leven. Dat er zo veel aandacht gaat naar klimaat dezer dagen doet mij dan ook veel plezier. Alleen heb ik mij de laatste dagen opgejaagd door de holle reacties en de negatieve commentaren op de klimaatjongeren. Er wordt veel gesproken over o ...

Het was klam, regenachtig en koud vorige zondag. Toch kon dat vele duizenden geëngageerde burgers er niet van weerhouden om opnieuw massaal naar Brussel af te zakken om van de overheid een beter klimaatbeleid te eisen. Ook Louise Vandenbroele was aanwezig om de massa wat op te fleuren met muziek.

Zeronaut-blogger Louis De Jaeger is blij dat de N-VA de klimaatproblematiek eindelijk ernstig neemt, maar hij gelooft niet in de ecomodernistische oplossingen die de partij voorstelt. Daarom schreef hij deze open brief aan de grootste partij van Vlaanderen.

Een scheur van de nok tot aan de dakgoot dreigt het dak van Vlaanderen te doen instorten. Het dak van Vlaanderen lekt. Wie zal het dichten?

De kaarten liggen op tafel, zegt vrijwilliger Aäron De Fruyt. De klimaatbeweging wordt groter en groter en kan niet langer genegeerd worden. Geen van de partijen lijkt te beseffen dat deze beweging radicaal tegen beleid én oppositie ingaat en géén van de partijen steunt: ze is niet enkel apolitiek maar gaat in tegen de hele gevestigde waa ...

Jan Janssens vindt het bewonderenswaardig dat tienduizenden jongeren op straat komen om hun bezorgdheid over het klimaat kenbaar te maken. Tegelijkertijd voelt hij plaatsvervangende schaamte om de infantiele reacties van heel wat volwassen op dit fameuze engagement. Ze leggen pijnlijk bloot waar nu net het schoentjes wringt.

Donderdag waren we ook bij de spijbelende studenten, de spijbelende werknemers. Wij eisen een klimaatbeleid, wij eisen een lagere CO2-uitstoot en wij doen dat door het werk neer te leggen. Want al te vaak wordt de economie als excuus gebruikt om te talmen, een non-beleid te voeren.

Op 17 januari stapten minstens 12.500 spijbelende jongeren in de gietende regen door de straten van Brussel om een ander klimaatbeleid te eisen. Of de Centra voor Leerlingenbegeleiding die toevloed aan spijbelaars zullen kunnen verwerken, is nog maar de vraag!

‘De negatieve attitude van scholen tegenover de geëngageerde leerlingen die twijfelend en in het midden van een vurig maatschappelijk debat tóch de stap zetten naar actief burgerschap, is ethisch én pedagogisch onaanvaardbaar’, zegt Louise Vandenbroele, moeder van een zoon die wil spijbelen voor het klimaat.