Voor zijn column van deze maand, leende Geert van Istendael zonder blozen de titel van de befaamde schrijver Gabriel Garcia Marquez. De inhoud van Marquez verhaal heeft geen bal te maken met socialisme, het thema van deze column, maar wel hiermee: met open ogen in je verderf lopen.

‘Je bent al een paar dagen aan het broeden over een Belangrijk Onderwerp voor je Onmisbare Bijdrage aan MO*’, schrijft Geert Van Istendael. ‘Eindelijk, in het holst van de nacht schiet je overeind op je peluwtje, want het Grote Onderwerp dat alle andere onderwerpjes in de schaduw stelt, is voor je geestesoog verschenen.’

In Frankrijk heeft de extreemrechtse Marine Le Pen (maar minder extreemrechts dan haar vader) zondag de tweede ronde van de presidentsverkiezingen gehaald. Diezelfde dag was er in Duitsland het congres van de Alternative für Deutschland. Frauke Petry zou er proberen haar partij tijdens een minder ranzig pad te doen bewandelen. MO*columnist Geert Va ...

‘We zijn zo geschrokken van Troef en Brexit, dat we de democratie herontdekken’, schrijft columnist Geert Van Istendael. Mensen willen weer méér politiek, niet minder. 

‘De wijsheid van het compromis. Zijn we die niet in hoog tempo aan het vergeten?’ Geert Van Istendael haalt de Griekse dichter Homeros van onder het stof.    

Na de eerste week waarin de vuilbekkende “meneer Troef” aan het roer van de machtigste democratie ter wereld stond, geeft columnist Geert Van Istendael vijf bedenkingen mee. 

Het gebeurde in Duitsland. De politie kende er de dader door en door. Moeten we Duitsland nu dan ook een failed state, ein gescheiteter Staat, benoemen? Een column van Geert Van Istendael over weerzin, terreur en Europese grenzen. 

Een tikkeltje onverwacht trakteert MO* columnist Geert Van Istendael de Vlaamse regering op applaus. Omdat die van plan is de Vlaming een bouwstop op te leggen.

De trompetstoot van Wallonië in de Europese filharmonie is welhaast verklonken. Zeker nu we leven aan de vooravond van de belangrijkste verkiezingen op aarde, lijkt het schrille, koppige Waalse geluid een fluistering in een loeiende storm.

Één maand geleden stierf mijn goede vriend Jef Lambrecht, schrijft Geert Van Istendael. Op 11 september, symbolischer kan niet voor deze eminente kenner van het Midden-Oosten met al zijn onoverzienbare tragedies.

Onze zware oosterbuur blijft me fascineren. Zodra er een klap valt ergens tussen Aken en Cottbus, davert niet alleen Duitsland, heel Europa davert mee. 

Het minste wat je van de stemgerechtigde Britten kunt zeggen is dat ze de verzamelde Europa-aanbidders een les in democratie hebben gegeven. Wie een beetje geschiedenis kent zal misschien zeggen, les in democratie, dat is niet zo verbazend, de Britten hebben het parlement uitgevonden, in 1215 al. Toch had Geert Van Istendael er niet veel fiduc ...