Waarom is de haat van IS voor Frankrijk zo groot? Aan de radio gekluisterd in een klein dorpje in Frankrijk, geeft Geert Van Istendael een verklaring.

Geert Van Istendael had iets met de Britse eilanden. Ooit. Dat is nu voorbij, zegt hij. Het superioriteitsgevoel van de Britten steunt nergens op, maar het bestaat wel degelijk en speelt een onderschatte rol in de brexit-debatten. ‘Wie ben ik dat ik de Britten ongelijk zou geven? vraagt hij zich af. ‘Daarbij, Een bre ...

Dit stuk gaat niet over vluchtelingen, niet over smeulende conflicten in Duitsland, niet over Brussel. Toch is het geen oefening in escapisme. Het gaat over verwaarloosde gebieden midden in de welvarendste landen van West-Europa. Vooruit, over één zo’n streek, omdat ik ze goed ken, ik kom er al meer dan dertig jaar. Maar die streek staat voor ...

‘Hoe dieper je in het stof buigt, hoe dieper dat een bepaald slag heersers je in het stof trapt’, weet MO*columnist Geert Van Istendael. Als absoluut voorstander van het recht op vrije meningsuiting gruwt hij van Erdogan’s aanval op het vrije woord. Op de Griekse eilanden kunnen ze zich beter nu al schrap zetten.

'In deze tragische dagen neemt het volk van Brussel vreedzaam zijn stad in beslag. Honderden kaarsen branden op het Beursplein. Zelfs de taalstrijdbijl hebben we begraven', schrijft Geert Van Istendael. Dat was voor dat een zwarte bende hooligans de sereniteit kwam verstoren.

De burgemeester van Kortrijk heeft plannen. Hij wil het stadhuis afschaffen. Zijn argument? “tijdsbesparing”. Geert Van Istendael heeft zo zijn bedenkingen bij dat Kafkaïaanse plan.

Sinds een paar dagen staat ze er weer, Angela Merkel. Enkele weken geleden was dat anders, schrijft MO*columnist Geert Van Istendael. Nadat voor één keer een machtig politicus, de machtigste van Europa, geweten voorrang had gegeven op berekening, predikten haar partijgenoten de opstand. Angela werd vergeleken met “Der Wanderer über dem&n ...

Geert Van Istendael heeft zijn hart verloren aan Brussel. En kwam tot voor kort zowat elke week, op zowat elk uur van dag (en nacht) in het door zovelen verguisde Molenbeek. Zonder dat hem ooit ook maar een haar gekrenkt werd. In zijn laatste column van 2015 beloofde hij om uitgebreid te schrijven over deze voormalige fabrieksgemeente. Om een aanta ...

Geert Van Istendael voelt zich niet geroepen om België te verdedigen. Maar België een mislukte staat noemen, gaat hem net iets te ver. Meer dan twintig jaar na zijn afscheid van de televisienieuwsdienst, houdt hij nog net genoeg journalistieke reflex over om zich ver te houden van het soort stront gooien, beoefend door NYT en aanverw ...

Wie heeft in Europa de massale migratiegolf zien aankomen, vraagt columnist Geert Van Istendael zich af. ‘We hadden het veel te druk met Griekse keien het vel af te stropen.’ Wie kan de moeilijke taak aan dit alles in goede banen te leiden?

Deze drie Brusselse woorden schoten door het hoofd van columnist Geert Van Istendael toen hij de kleine Aylan zag liggen op de waterlijn. ‘Broekje omhoog. Voetjes in het zand. Gezichtje in zee. Drie jaar en al zo dood.’

Geert Van Istendael houdt van Frankrijk en dan vooral van “la France profonde”. Een hechte vriendschap met een boer uit het dorp waar hij decennia geleden zijn “landgoed” heeft gekocht, drukt hem met zijn neus echter op de rauwe realiteit van het hedendaagse Frankrijk; het verval van het Franse dorp, de leegloop, de ijd ...