De documentaire WE MUST BE DREAMING volgde drie Brazilianen nauw op de voet gedurende drie jaar - vóór, tijdens en na het WK in 2014 - om te zien wat de sportevenementen zoal teweegbrachten in het leven van de gemiddelde burger.

Het is vijf uur in de ochtend in Rio de Janeiro. Ik word wakker door een reeks explosies. Mijn bed staat op zo'n vijfhonderd meter van één van de officiële stadions van de Olympische Spelen, die enkele weken geleden werden uitgezwaaid.

7-1. Corruptieschandalenparade. Politieke crisis. Milieuramp. Aanhoudende inflatie. Muggen. Zeven kwartalen recessie. Oh ja, Olympische Spelen. En dan. Staatsgreep? Boom and bust? Dit is een flashback naar Brazilië in betere tijden.

Op woensdag stap ik op een vliegtuig naar een stad die jonger is dan mezelf. In het hart van Brazilië ligt Palmas, gesticht in 1989. Ik beeld me in hoe het hier moet geweest zijn op de dag van mijn geboorte. Veertig graden hitte. Slang kronkelend over rode aarde. Luipaard in schaduw van struik. En veel indianen, verspreid over verschillen ...

Afgelopen week begon met Columbus Day, 12 oktober. De viering van de aankomst van de eerste vloot in de Americas. In de Verenigde Staten werd het standbeeld van Columbus opgesmukt met een bijl. Voor de indianen is dit een jaarlijks verzetsfeest.