Columnist Geert Van Istendael blikt terug op een hectische week voor Griekenland en Europa. 'Dit is het nieuwe Europa. Boekhouders hebben de macht gegrepen. Hun nauwe gedachten zullen zegevieren, al moet daar een heel volk voor worden vernietigd.'

Geert van Istendael is een patriot. Een vurig taalpatriot die tot in Canada reist om de Nederlandse taal luister bij te zetten. Hij stelt er vast dat men in Brussel nog iets kan leren van de meertalige Canadezen. Via een ommetje langs Ludwig Verduyn en Marten Toonder droomt Van Istendael “en passant” ook van een humane herverdeling van ...

Nog tot 30 mei waart het Kunstefestivaldesarts door de Brusselse theaterzalen. Bij die gelegenheid denkt MO*columnist Geert Van Istendael na over de tweetaligheid van de kunsten. 'In Brussel hebben woorden als cultuur, taal en identiteit geen enkelvoud meer.'

De Armeense genocide is actueler dan ooit en nee, niet alleen wegens de honderdste verjaardag. Ook vandaag wordt opnieuw op grote schaal gemoord. Ditmaal door IS , zegt Geert Van Istendael in zijn column. Hij heeft het gevoel dat de Europeanen honderd jaar geleden hun grenzen genereuzer open stelden voor de wanhopige vluchtelingen uit de restanten ...

Nu de priesterkaste der technocraten het refrein van het bokkenlied There Is No Alternative tot vervelens toe psalmodieert, nu de noordelijke machthebbers die prachtige, oeroude Griekse uitvinding, de democratie, afserveren als een vervelend, doch niet ter zake doend detail, nu is het dissonante contrapunt van de dichter nodig als brood, schrijft G ...

Waarom sleept een pensioengerechtigde zich op een kille zaterdagmiddag naar een van de tweeëntwintig gemeenschapscentra die Brussel rijk is? Om ieder misverstand de kop in te drukken, ik heb niets tegen de gemeenschapscentra. Alle lof, hulde, hulde. Zij leveren in Brussel voortreffelijk werk, zeg maar onvervangbaar werk en ze verrichten hun talloze ...

Gehoord in een Brusselse tram: - Kunde da nu gelove? Ze kappe de mensen unne kop af, de vrouwe moge nog allengs genen otto besture, maar een onnozel tekeninkske, daar kunne ze nie tege.

Geweeklaag en kreten van ongeremde woede klonken op uit de glazen grafstenen bij het Schumanplein. Ik kan het schier horen als ik buiten treed, dat plein ligt niet ver van mijn voordeur, ik kan er te voet heen, moeiteloos, ondanks mijn gezegende leeftijd. Ja, mijn huis staat in de onmiddellijke nabijheid van het Europese Kremlin, het Europese Versa ...

Geert Van Istendael werd uitgenodigd naar Tsjechië om de vertaling van een boekje voor te stellen. Hoe praat je in het Tsjechisch over kapitalisme en vakbonden, voor een publiek van theologen? Geen makkelijke uitdaging, maar voor alles is een oplossing. Zelfs voor Sinterklaas!

Op woensdag 5 november zond het Duitse televisiestation ARD een soort docudrama uit. Misschien is dat niet het juiste woord, maar ik vind geen beter. Ze hadden gereconstrueerd wat zich tijdens de nacht van 9 op 10 november 1989 afspeelde aan één grensovergang tussen Oost- en West-Berlijn, daar waar vermoedelijk de eerste echte opening werd gemaakt ...

Waar hebben ze België nu weer mee opgescheept!? Vier vrouwen op achttien zitten in onze federale regering. Dat is 22 procent. Bij de vice-premiers: 0 procent vrouwen. Nul komma nul. Iedereen die onze politiek van ver of nabij volgt weet hoe belangrijk, zeg maar hoe doorslaggevend de beslissingen zijn die binnen de besloten kring van de vice-premier ...

De hele institutionele machine van de EU is vernieuwd, maar de ideologie blijft. Geert van Istendael leent daarom zijn naam aan een groepsvordering tegen het Europees  verdrag inzake stabiliteit, coördinatie en bestuur in de Europese economische en monetaire unie. Ondanks zijn gebrek aan juridische kennis.