Twee weken geleden herdachten we de moord op Patrice Lumumba. Die herdenking vervult Walter Zinzen met tegenstrijdige gevoelens. Omdat de beeldvorming over de eerste Congolese premier haast altijd eenzijdig is.

Een Kerstconcert deed Walter Zinzen denken aan een oud Vlaams Kerstlied: ‘Vrede op aard aan alle mensen die van goede wille zijn’. Maar mensen van goede wille bleken in de barre buitenwereld erg zeldzaam te zijn.

Recent DNA-onderzoek heeft uitgewezen dat wij Vlamingen het product zijn van verschillende migratiegolven, waarvan de eerste 4500 jaar voor onze tijdrekening heeft plaats gehad. Bij de N-VA valt zo’n wetenschappelijke constatering op een koude steen. De soevereine natiestaat, dat achterhaalde 19de-eeuwse misbaksel, moet volgens de nationalist ...

Walter Zinzen doet een dwingende oproep tot politici van alle kleuren om eindelijk eens het algemeen belang en dus de democratie te dienen en niet het eigen, benepen partijpolitiek belang.

Nee, beste MO*-lezer, dit wordt niet de zoveelste klaagzang over het extreem-rechtse clubje dat de afgelopen weken niet uit de media weg te slaan was. Veeleer gaat het over de hypocrisie, die, naar aanleiding van de Pano-reportage, weer eens welig tierde, vooral in politieke kringen.

Walter Zinzen stoot in een familiealbum op een foto van zijn grootouders aan zee. Dat nostalgisch moment mondt uit in een heel actueel debat waarin niet enkel korancitaten aangehaald worden.

In plaats van “interneringskampen” moet je nu spreken over “ontschepingsplatforms”. Het is één voorbeeld onder vele van de schijnheilige manier waarop gruwelijke beslissingen over vluchtelingen en migranten onder een humaan doekje worden verborgen.

Toen Kisangani bezet gebied was en net als de rest van Oost-Congo gebukt ging onder hongersnood en algemene ellende bracht professor Joseph Ulyel Ali-Patho soelaas. Walter Zinzen blikt terug op het leven van zijn overleden vriend.

Het heeft de laatste tijd niet ontbroken aan opmerkelijke uitspraken van publieke figuren, politici vooraan. Opmerkelijk omdat het ofwel boude ofwel ronduit beledigende uitspraken zijn. Laten we beginnen met de onvermijdelijke staatssecretaris voor Deportatie Theo Francken (N-VA).

Onlangs was ik te gast bij de Filosofische Kring in Leuven, waar onder het motto 'Verbeelding aan de macht' werd terug gekeken op de roerige jaren '60 aan de katholieke universiteit.

Mijn oma leerde mij dat je van “beuzelen” een groot zwart kruis op je voorhoofd kreeg. “Beuzelen” was haar woord voor liegen. Wat ze me leerde, was helaas ook een leugen. Op het voorhoofd van de heer Bart De Wever heb ik nog nooit een zwart kruis gezien.

De titel boven dit stuk is plagiaat. Het auteursrecht komt toe aan de heer Jambon, minister van Binnenlandse Zaken. Of het nu gaat om terreur, justitie, migratie, Brussel of welk onderwerp dan ook waar hij geen verstand van heeft, telkens ontwaart Zijne Excellentie “van die dingen”.