In het Iraakse Mosoel, jarenlang geterroriseerd door IS, tikt de tijd de minuten voorbij. De bewoners likken in stilte hun wonden, terwijl de mondiale schijnwerpers zijn gericht op nieuwe rampen: een verbrand icoon in het hart van Europa, een verwoestende serie aanslagen in Sri Lanka, de verkiezingen in Oekraïne.

Zondag 31 maart kozen de Turken lokale mandatarissen. De verkiezingen werden door sommigen ‘saai’ genoemd, maar evengoed werd een mogelijke omslag voorspeld. Die voorspelling lijkt voor de grote steden deels waargemaakt.

Trump wordt niet voor niets de campagneleider van Israëlisch premier Netanyahu genoemd. En Europa? Dat staat erbij en kijkt ernaar. Nochtans heeft Europa een enorme rol gespeeld in het ontstaan en de opbouw van een nieuwe staat Israël, en zou het ook een rol kunnen spelen in de verdediging van een Palestijnse staat.

De voorbije week vergaderde de internationale gemeenschap in Brussel over hoe het nu financieel en politiek verder moet met Syrië. In de marges van de derde Brusselse Syrië-conferentie werd ook druk gepraat over de terugkeer van Syrische vluchtelingen naar hun herkomstland. Veel te vroeg, zo klinkt.

De Palestijnse president verklaarde de Oslo-akkoorden vorig jaar nog dood. Europees buitenlandminister Federica Mogherini pleit nu echter om de Oslo-akkoorden vooral niet op te geven. Heeft het überhaupt nog zin om dit akkoord te verdedigen? 

Op woensdag 20 februari werd in de Marokkaanse hoofdstad Rabat een vreedzaam leerkrachtenprotest met knuppels neergeslagen. Wordt de regering zenuwachtig van de niet aflatende volksprotesten in heel het land? MO* sprak erover met Marokko-kenner Koen Bogaert. 

In Turkije heeft het opheffen van de noodtoestand het vrije woord niet teruggebracht. Romanschrijfster Asli Erdogan, die in 2016 na een wereldwijde campagne de Turkse cel kon verlaten, wisselde haar stek aan de Bosporus noodgedwongen voor een plek in Frankfurt. De vrijheid heeft ze er nog niet gevonden. 

Terwijl media en politici foute berichtgeving kopiëren en struikelen over voorgestelde maatregelen om ‘het fenomeen van de onwillige en vuile transitmigranten weg te werken’, zoeken Belgische juridische experts naar mogelijkheden om de transitmigranten toe te leiden naar bescherming.

In zijn recente boek “Het Koerdisch Utopia” noemt Ludo De Brabander zichzelf geen onbevooroordeelde toeschouwer. Lees: hij is fan. Maar hij houdt het ‘unieke experiment’ van Rojava —het semi-autonome Koerdisch gebied in Syrië— wel kritisch tegen het licht. Want werkt dit ook echt? Wat bijvoorbeeld als de oorlogslogica wegvalt en het kapot ...

Tine Danckaers schreef een nieuwjaarsbrief aan een Passant. ‘Er zijn redenen om me zorgen te maken, Tedje. Over jou, als passant op zoek naar een beter leven. Over ons als samenleving’

Dertien jaar geleden werd ik een beetje verliefd. De zoete geur van gepofte kastanjes vermengde zich met jazzklanken. De septemberdagen werden uitgezwaaid in wijnbarretjes en alcoholvrije restaurants tijdens het breken van de vasten. Istanboel werd mijn heerlijke ankerpunt tussen Oost en West, zwevend tussen God in den hoge en genot hier bened ...

De een past qua lengte twee keer in de ander. Als de ander haar levensjaren verdubbelt, komt ze nóg niet tot de leeftijd van de een. Die laatste is vluchteling geweest. Ze is een rebel die een wereldoorlog torst, een oorlog die haar zes jaar in de onuitsprekelijke gruwel van een Jappenkamp deed belanden en de tiener in haar koud ombracht. De ander ...